Dziś 19 stycznia przypada 103. rocznica powrotu Lubawy do Polski. Po I wojnie światowej Polska niepodległa rodziła się w bólach. Dość szybko udało się scalić w jedno państwo ziemie trzech zaborów, rządzące się odmiennymi systemami prawnymi, różniące się organizacją i nie tylko.

Podobnie działo się w Lubawie. Mimo, że już 11 listopada 1918 roku Polska odzyskała niepodległość, Lubawa powróciła do Macierzy dopiero 19 stycznia 1920 roku. Stało się tak na mocy traktatu wersalskiego (podpisanego 28 czerwca 1919 roku), który w styczniu 1920 roku wchodził w życie.

W dniu dzisiejszym z tej okazji 103. rocznicy powrotu Lubawy do Polski, w kościele Farnym o godz. 8.30 odprawiona została uroczysta msza św. dziękczynna z udziałem pocztów sztandarowych. W uroczystej mszy św. uczestniczyli przedstawiciele władz samorządowych miasta i gminy.

Homilię wygłosił ks. Paweł Śliwiński, w której podkreślił, jak bardzo ważne dla przyszłych pokoleń jest to, aby pamiętać o ludziach, którzy przyczynili się do tego, że Lubawa wróciła do Polski.

Patrząc na nasze miasto pamiętamy o Nich choćby z nazw ulic, m.in. Stanisława Wolskiego, dr Teofila Rzepnikowskiego, Franciszka Patera, Siostry Antoniny Schneider, Teofila Ruczyńskiego, Władysława Asta, itd... (mz) 

foto archiwum elubawa