W sobotę 21 listopada br. kapłani dekanatu lubawskiego spotkali się na corocznej Kongregacji Dekanalnej, której najważniejszym elementem jest msza święta w intencji zmarłych duszpasterzy naszego dekanatu.

Tym razem kongregacja miała miejsce w parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Grabowie, a mszy świętej koncelebrowanej przewodniczył ks. dziekan Marcin Staniszewski. Wybór miejsca był nieprzypadkowy, ponieważ z Grabowa pochodził ks. biskup Bernard Czapliński, którego 35 rocznica śmierci przypada 30 grudnia.

To właśnie Jemu ksiądz dziekan poświęcił homilię. Przedstawił po krótce najważniejsze fakty z życia księdza biskupa, ze szczególnym uwzględnieniem tragicznego czasu okupacji hitlerowskiej. Ksiądz Czapliński był wówczas więźniem obozów zagłady i świadkiem męczeństwa współwięźnia ks. Stefana W. Frelichowskiego.

Po odprawieniu mszy świętej wszyscy kapłani stanęli do pamiątkowego zdjęcia, a następnie udali się na plebanię by wziąć udział w obradach dotyczących życia dekanatu.  (elubawa)

Bernard Czapliński (ur. 5 października 1908 w Grabowie, zm. 30 grudnia 1980 w Starogardzie Gdańskim) – polski biskup rzymskokatolicki, biskup pomocniczy chełmiński w latach 1948–1973, biskup diecezjalny chełmiński w latach 1973–1980.

Kształcił się w progimnazjum w Lubawie oraz gimnazjum w Chojnicach, gdzie w 1927 uzyskał maturę. Następnie studiował w seminarium duchownym w Pelplinie, gdzie w 19 grudnia 1931 otrzymał święcenia kapłańskie. Był wikariuszem w Grudziądzu i Toruniu, od 1936 sekretarzem, a następnie dyrektorem Caritasu okręgu toruńskiego, zaś od 1937 prefekt prywatnego gimnazjum żeńskiego w Toruniu.

W czasie II wojny światowej aresztowany przez Gestapo 18 października 1939, został osadzony początkowo w Forcie VII w Toruniu, następnie w Nowym Porcie w Gdańsku, Grenzdorf, Sachsenhausen i Dachau (od grudnia 1940 do kwietnia 1945). W Dachau wraz z ks. Stefanem Wincentym Frelichowskim organizował Caritas obozowy.

Po powrocie do Polski został administratorem parafii w Chojnicach, a następnie od 1947 proboszczem i prepozytem bazyliki św. Janów w Toruniu.

20 stycznia 1948 został nominowany biskupem pomocniczym diecezji chełmińskiej, otrzymując jako diecezję tytularną Faustinopolis. Sakrę biskupią otrzymał 4 kwietnia 1948. Jako biskup pomocniczy był również wikariuszem generalnym diecezji chełmińskiej, przewodniczącym rady liturgicznej, egzaminatorem i sędzią prosynodalnym oraz wiceoficjałem sądu biskupiego w Pelplinie. Brał udział w II i IV sesji soboru watykańskiego II.

9 maja 1972 po śmierci biskupa diecezjalnego Kazimierza Kowalskiego został wikariuszem kapitulnym, a następnie 16 marca 1973 nominowany jego następcą. Za swoich rządów erygował 33 parafie i wydał 65 listów pasterskich.

Zmarł w szpitalu w Starogardzie Gdańskim, pochowany został w katedrze w Pelplinie. (źródło: wikipedia.org)

Foto: S. Szczawiński, R. Marszelewski